Rannslan er þekkt fyrir frábært aksturslag og óklessta bíla (skynjið þið kaldhæðnina). Eiginmaðurinn er alltaf að hrósa mér fyrir frábært ökulag eða aðstoðarökubílstjórakommentin og mömmu leiðist ekki að hafa mig sem einkabílstjóra annað slagið.
Við skvísurnar erum með bíl hérna fyrir norðan og litli hvíti Yarrinn hefur staðið fyrir sínu í snjónum hér fyrir norðan og höfum við farið ófáar ferðir uppá flugvöll eða uppí skóla í skutl og pikkerí.
Frú Rannveig hefur aðeins átt sjálfskipta bíla síðan árið sautjánhundruðogsúrkál og þegar hún svissar yfir í beinskipta þá er voðinn (stundum) vís! Það er stórkostleg gleði að drepa á bílnum í miðri ljósabeygju, keyra á eftir snjóplóg-langar laaaaangar leiðir og aka inn í götur sem eru botnlangi, já ég gleymdi að minnast á það að ég villtist "aðeins" í dag þegar ég var á leiðinni upp í íbúð eftir skólann og endaði hjá skautahöllinni en íbúðin er við KA völlinn.
Ég er voða ratvís (held ég) en ein vitlaus beygja kom mér í eitthvað rugl éggetsvosvariðþað!
En það verður smá slútt og tjútt í kvöld þar sem að þetta er síðasta lotan okkar allra saman, ég biðst afsökunar fyrirfram á Instagram geðveiki og Facebook myndum.
No comments:
Post a Comment